همه چیز درباره مرغداری

مقدمه 3

هدف 4

فرضيه 4

كليات 5

تاريخچه 5

اتيولوژي 8

طبقه‌بندي 8

مورفولوژي 8

نيازهاي رشد و شرايط نگهداري 8

مورفولوژي كلني 9

ويژگيهاي بيوشيميايي 10

حساسيت به عوامل شيمايي و فيزيكي 11

سروتيپ ها و طبقه بندي سويه ها 11

بيماري زايي 12

آسيب شناي و همه گيري شناسي 14

ميزبانهاي طبيعي و آزمايشگاهي 14

انتقال 14

دوره كمون 14

نشانيهاي باليني 16

آسيب شناسي 18

ضايعات ماكروسكوپي 18

ضايعات ميكروسكوپي 18

ايمني 19

تشخيص 19

جداسازي و تشخيص عوامل سبب 20

سرولوژي 22

تحقيقات اپيدميولوژي 24

تشخيص تفريقي 25

در بوقلمون 26

اقدامات مديريتي 54

واكسيناسيون 54

درمان 56

شناسایی فارم های مشکوک 58

روش کار 59

نحوه گرفتن تاریخچه 59

خونگیری از سیارگ بال توسط سرنگ( روش wing web ) 59

ارسال نمونه های خونی به آزمایشگاه 60

روش نمونه برداري 64

نحوه كار با نمونه خون 64

سرم گيري و نحوه كار با نمونه هاي سرمي 65

روش و مراحل انجام آزمايش 66

مقدمات آزمايش 66

مواد و تجهيزات مورد نياز 67

هشدارها و احتياط ها 67

تهيه معرف ها 68

رقيق كردن نمونه هاي سرمي 68

برگه كار 69

روش آزمايش 55

نتايج 56

تفسير نتايج 56

 

 

مقدمه:

بیماریهای مختلفی همواره صنعت طیور را مورد تهاجم قرار داده اند که از آن جمله بیماریهای تنفسی است که طیور تجاری به آنها در گیر می شوند وهمچنین از مهمترین مشکلات، صنعت مرغداریها محسوب می شود و تقریباً بیشترین هزینه درمانی نیز صرف مبارزه با این بیماری می شود.(102)از آنجائیکه عفونتهای اورنیتوباکتریوم و اینوتراکئال یک بیماری تنفسی است که به تازگی اهمیت آن درطیور مشخص شده و اولین بار در ایران دکتر بنانی و همکاران در سال 1379 ارنیتوباکتریوم راینوتراکئال آن را از طیور صنعتی کشور در بخش تشخیص بیماریهای طیور موسسه تحقیقات واکسن و سرم سازی رازی جداسازی و شناسایی کردند و در مورد وقوع آن تحقیقات جامع دیگری انجام شده بود بر آن شدیم که آن را در تعدادی گله های تخمگذار و مادر در استان تهران مورد بررسی قرار داده.

عفونت ارنیتوباکتریوم راینوتراکئال یک بیماری مسری که باعث اختلالات تنفسی و مرگ و میر، کاهش رشد و عدم کاهش تولید می شود و سبب خسارات بالای اقتصادی نظیر افزایش میزان تلفات، عدم پاسخ به درمان و کاهش تولید تخم و رشد می شود.

شدت علائم بالینی بیماری و میزان تلفات این بیماری متفاوت بوده و تحت تأثیر عوامل محیطی نظیر مدیریت ضعیف، تهویه ناکافی، تراکم بالا و بهداشت ضعیف است. با توجه به پرورش متراکم و طیور صنعتی و همچنین حضور پاتوژنهای مسری متفاوت در این صنعت از اهمیت خاصی برخوردار است.

 

هدف:

باكتري اورنيتوباكتريوم راينوتراكئال از فوق خانواده V [1] عامل عفونت در گله‌هاي گوشتي، تخمگذار و مادر مي باشد. اين باكتري بصورت پاتوژن ثانويه در پي عوامل مستعد كننده محيطي، مديريتي و عفونتي و يا به تنهايي حتي به عنوان پاتوژن اوليه خسارات اقتصادي قابل توجهي را به گله هاي پرورش طيور وارد مي‌كند. علائم اين بيماري براحتي با بيماريهاي دیگرميكروبي و ويروسي دستگاه تنفسي طیورديگر قابل اشتباه است و علامت باليني و كالبد گشايي پاتوگنومنويك نيز ندارد.

راههاي مختلفي براي تشخيص و شناسايي اين بيماري وجود دارد. يكي از راههاي تشخيص و شناسايي مهم بيماري ارنيتوباكتريوم راينوتراكئال رديابي آنتي بادي این بیماری به روش اليزا است ضمن اينكه مي توان از اين آزمون براي پايش[2] اين بيماري نيز استفاده نمود.

از آنجا كه عليه اين بيماري در ايران واکسنی تاكنون مصرف نشده است هر تعيين مثبتي در آزمايش اليزا دليل برآلودگي و عفونت فارم با اين باكتري مي باشد. شايان ذكر است كه جداسازي و كشت عامل اين بيماري صرفاً در مراحل حاد بيماري (كه براحتي تشخيص داده نمي شود) ارزشمند است.

فرضيه:

در گله هاي تخمگذار كه با علائم كاهش بازدهي و راندمان توليد با يا بدون درگيري سيستم تنفسي بصورت پنوموني، پلورزي و التهاب كيسه هاي هوايي با اتيولوژي نامشخص مي باشد و در كالبد گشايي اكسوداي سفيد كف دار ماست مانند در كيسه هاي هوايي (عمدتاً در كيسه هاي هوايي شكمي) بهمراه پنوموني يكطرفه وجود دارد و به درمانهاي رايج نيز معمولاً جواب نمي دهند مي‌توانند درآزمون سرولوژيكي از نظر ارنيتوباكتريوم راينوتراكئال مثبت باشند.

كليات

تاريخچه

اورنيتو باكتريوم رينوتراكئال ابتدا در سال 1993 توسط چارلتون[3] و همكاران شناسايي شد. در همان سال وندام[4] و همكاران حالت فیلوژنتیک[5] و ژنوتيپ‌هاي مختلف رده بندی شمالی[6] و صفات اختصاصي [7]كلاسيك 21 نمونه جدا شده را گزارش كردند و نام اورنيتو باكتريوم رينوتراكئال را برگزيدند اگرچه به نظر مي‌رسد كه اين باكتري قبل از سال 1993 جدا شده و مورد مطالعه قرار گرفته بود(1). در سال 1981 اولين نمونه اورنيتو باكتريوم رينوتراكئال از بوقلمونهاي با سن 5 هفته با علائم ترشحات بيني، ادم صورت و التهاب فيبريني چركي كيسه‌هاي هوايي از شمال آلمان جدا شد. در سال 1983 اورنيتو باكتريوم رينوتراكئال از ناي كلاغهاي جوان كشت شد در سال 1986 اورنيتو باكتريوم رينوتراكئال از بوقلمونهاي با سنين متفاوت در اسرائيل با علائم پنوموني حاد چركي و التهاب كيسه‌هاي جدا شد. بين سالهاي 1986 تا 1988 اورنيتو باكتريوم رينوتراكئال بعنوان باكتري شبه پاستورلا شناخته شد كه از گله‌هاي مادر بوقلمون در انگليس با علائم ضعف عمومي كاهش توليد تخم، سرفه، تلفات پايين، التهاب كيسه‌هاي هوايي به صورت فيبريني و پنوموني جدا شد(1و2).

جداسازي اورنيتو باكتريوم رينوتراكئال در كاليفرنيا از سال 1986 آغاز شد و چارلتون در سال 1990 تا 1991،14 نمونه جدا شده از بوقلمون‌ها و جوجه‌هاي داراي بيماري تنفسي را مشخص كرد. اورنيتو باكتريوم رينوتراكئال به عنوان عامل جراحات مشابه و باي مرغان در بوقلمونهاي با سن 23 هفته‌اي در آلمان در سال 1994-1993 و در بوقلمونهاي باسن 32 هفته‌اي در آمريكا در سال 1996 گزارش شده است.( 1).

در سال 1991 در آفريقاي جنوبي يك بيماري جديد تنفسي در جوجه‌هاي گوشتي توسط دوپريز[8] مشاهده گرديد كه از آنها اورنيتو باكتريوم رينوتراكئال جدا شد (1،2،3). علائم خفيف تنفسي در حدود 28 روزگي با عطسه آغاز شد كه با افزايش مرگ و مير، كاهش رشد روزانه، افزايش ضريب تبديل غذايي همراه بود و تا پايان دوره پرورش نيز بطول انجاميد. (1،12)

در كالبد گشايي بارزترين علامت حضور اكسوداي سفيد كف آلود در كيسه‌هاي هوايي بويژه در كيسه هاي هوايي شكمي بود، هر چند كه پنوموني نيز مشاهده شد. (13)

آزمايشهاي باكتريولوژي يك باكتري با رشد آرام، چند شكلي[9]، گرم منفي، ميله اي شكل را آشكار نمود، هر چند كه بواسطه اين تحقيقات امكان طبقه بندي اين باكتري در هيچ گونه باكتريايي شناخته شده ميسر نگرديد (13).

به دليل جداسازي دشوار، اين باكتري تا سال 1994 به درستي شناسايي و نامگذاري نشده بود. بنا به شواهد احتمال حضور باكتري اورنيتو باكتريوم رينوتراكئال در گله‌هاي طيور از ساليان متمادي در گذشته وجود داشته است، اما در مواردي هم كه جدا شده است به عنوان باكتري فرصت‌طلب و عامل عفونت ثانويه تلقي شده و اهميت اين باكتري ناديده گرفته شده است.(14).

در مقايسه با بيماري وباي طيور، اورنيتوباكتريوز از يك قسمت محدود سالن(آشيانه) به ساير قسمتها منتقل نمي‌شود و واگيري و مرگ و مير آن نيز بالا نيست و به درمان تتراسايكلين هم بخوبي جواب نمي‌دهد (14).

نوعي باكتري شبيه به ريمرلا آناتي پستي فر[10] از بوقلمونهايي كه دچار بيماري تنفسي بودند، در سال 1991 از آلمان جدا شد و در سال 1992 نيز ثابت گرديد كه باكتريهاي جدا شده از آفريقاي جنوبي از نظر خصوصيات بيوشيميايي كاملا نظير باكتري جدا شده از بوقلمونها در آلمان مي باشد (13). در سال 1992 حافظ[11] و در سال 1994 هينز[12] و وان بيك[13]گله‌هاي متعدد بوقلمون در آلمان و هلند را بررسي كردند و يافته‌هاي باليني نظير وجود ترشحات اكسودايي در بيني، عطسه، چشمهاي اشك‌آلود و آماس سينوس زير چشمي، همراه با تاخير در رشد را مشاهده و گزارش نمودند. همچنين آنها مشكلات ملايم تا متوسط تنفسي و مرگ و مير حاد در جوجه‌هاي گوشتي را نيز مشاهده نمودند. در هلند عفونتهاي شبيه به عفونت پاستورلا مولتیسيدا در سنين بسيار پائين ديده شد(13). محققين توانستند ارگانيسم‌هاي ميله‌اي‌ گرم منفي شبيه به موارد جدا شده در آفريقاي جنوبي و آلمان و مجارستان را از بافتهاي پرندگان مبتلا جدا نمايند. (13). عفونتهاي طبيعي از 2 الي 6 هفتگي در بوقلمونها و از 2 الي 5 هفتگي در جوجه‌هاي گوشتي مشاهده گرديد. حافظ در سال 1993 در آلمان، عفونت را بيشتر از بوقلمونهاي 14 هفته يا مسن‌تر گزارش كرده است. باكتري پلئومورف ميله‌اي گرم منفي، به همراه بيماريهاي تنفسي طيور در سال 1995 توسط بوك[14] از فلسطين اشغالي و در سال 1994 توسط وايفل[15] و هومز[16] از بلژيك و در سال 1994 توسط لئورات از فرانسه و ‌ويلدينگ[17] از انگلستان جدا شد(13).

در ابتدا اين باكتري نوظهور به عنوان پلئومورف، گرم منفي،‌ ميله‌اي شكل، به عنوان باكتري شبه پاستورلا، شبه كينگلا[18] معرفي و نامگذاري مي‌شد. بعداً بيسگارد[19] بر اساس اظهارات وا‌ن دام در سال 1994 ادعا نمود كه باكتري بايد در گروه تاكسون 28 [20] طبقه‌اي شود. سرانجام در سال 1994 نام اورنيتوباكتريوم براي جنس جديدي از باكتري كه از نظر RAN ريبوزومي باكتريايي متعلق به گروه 5 بود و رينوتراكئال نيز براي گونه آن پيشنهاد گرديد(13).

مواردي از جداسازي باكتري توسط وايفل و هومز در سال 1990 در بلژيك و چارلتون در سال 1993 در آمريكا و بوك در سال 1995 در فلسطين اشغالي قبل از سال 1990 گزارش شد اما تاكنون موردي قديمي‌تر از سال 1981 گزارش نشده است(13). طبق گزارشات چارلتون در سال 1993، وان دام در سال 1994، آنونيموس[21] در سال 1995، روجر ولئورات[22] در سال 1997 و وان امپل[23] در سال 1997، باكتري اورنيتو باكتريوم رينوتراكئال از كبك، قرقاول، كبوتر، كلاغ، بلدرچين و اردك، كبك دراج، شترمرغ، غاز، مرغ شاخدار، ماكيان و بوقلمون جدا شده است(13).

همچنين در نواحي مختلفي از ايالات متحده آمريكا گزارشهايي مبني بر پنوموني حاد با تلفات حدود 10 تا 15 درصد وجود دارد و گاهي اوقات حتي تا 50 درصد تلفات در بوقلمونهاي مسن‌تر در سالهاي 1995 و 1996 ديده شده است. حضور اورنيتو باكتريوم رينوتراكئال در پرندگان در آمريكاي جنوبي و آسيا از طريق سرولوژيكي ثابت شده است. در يك مورد اورنيتو باكتريوم رينوتراكئال باعث ايجاد تلفات در ماكيان 28 روزه و مسن‌تر شد كه با ادم زير جلدي در ناحيه فوقاني جمجمه و التهاب استخوان و بدون ايجاد عفونت در دستگاه تنفسي همراه بود (13).

تاكنون روشن شده است كه اورنيتو باكتريوم رينوتراكئال مي‌تواند مسبب ايجاد بيماريهاي حاد و شديداً مسري در پرندگان باشد. اما شدت علائم باليني، دوره بيماري و تلفات ناشي از شيوع اورنيتو باكتريوم رينوتراكئال بشدت متغير مي‌باشد عوامل متعددي براين عفونت موثر هستند كه شامل مديريت ضعيف در نگهداري و پرورش، تهويه ناكافي، تراكم

[1]- Super family V

2.monitoring

1. Charlton

2. Vandamme

[5]-Phylogenetic

[6]-chemotanonomic

[7]- Phylogenic

1. Due preez

[9].Pleomorphic

[10].Riemerella anatipestifer

2.. Hafez

3.. Hinz

4.Vonbeak

1. Bouk

2 . Wyffels 3. Hommez 4. Wilding

 

 

5. Kingella like 6. Bisgard 7.Toxon 28

 

 

1. Anonymous 2. Roger Veleourat 3. Van Empel

 

....

 

 

 

 

شامل ورد 62ص