مطالب کاربران فوریکا

یک صبر کن و هزار افسوس مخور یکی بود، یکی نبود پادشاهی بود که همه چیز داشت، اما بچه نداشت. سال های سال بود که ازدواج کرده بود، اما خدا به او و همسرش فرزندی نداده بود. پادشاه و زنش از این که بچه نداشتند، خیلی غمگین و ناراحت بودند. این پادشاه، عادل و با انصاف بود. مردم کشورش، دوستش داشتند. به همین دلیل همه دست به دعا برداشتند و از خدا خواستند که به او یک بچه بدهد. ...

تما شا به آسمان نگاه كن. اندكی ماه را بنگر. زیبایی اش را نثار زمینیان كن. به آنهایی كه كم آسمان را نگاه می كنند. زیرا هیچ وقت سرشان را بالا نمی گیرند تا ماه و ستاره ها را تماشا كنند. آن ها همیشه در فكر گرفتاریهای خود هستند و از عالم ملكوت بی خبرند. اما تو اینطور مباش. فكرت را وسعت بده. لبخند بزن. به دنیا و به آسمان. شاید سهم تو از زندگی همین ماه و ستاره ها باشد و ...

لااقل آزاده باشید امام حسین(ع) می فرماید: عاجزترین مردم كسی است كه نتواند دعا كند. بحارالانوارج/ 93 ص/ 294 بدرستی كه شیعیان ما قلبشان از هر ناخالصی و حیله و تزویر پاک است. فرهنگ سخنان امام حسین ص/ 476 سلام هفتاد حسنه دارد، شصت و نُه حسنه از آنِ سلام كننده و یكی از آن جوابگو است. بحارالانوار، ج78،ص120 كاری مكن كه از آن پوزش بخواهی زیرا مؤمن نه بد می كند و نه عذر می ...

ارزش زمان   زمان كمیاب ترین و بنابراین پرارزش ترین دارایی انسان است. زمان تنها دارایی غیرقابل جایگزینی است كه انسان در اختیار دارد. از بدو تولد، شمارش معكوس مصرف جبران ناپذیر دارایی زمان (عمر انسان) آغاز می شود. عقب ماندن از جهان را فقط با توقف زمان می توان جبران كرد. که امری غیر ممکن است. زمان برای هیچکس صبر نمیکند. قدر هر لحظه خود را بدانید. ارزش یک ...

پاداش خوش نیتی امام محمد باقر(علیه السلام) می فرمایند: تو را به پنج چیز سفارش می‌کنم: اگر مورد ستم واقع شدی ستم مکن، اگر به تو خیانت کردند خیانت مکن، اگر تکذیبت کردند خشمگین مشو، اگر مدحت کنند شاد مشو، و اگر نکوهشت کنند، بیتابی مکن. بحارالانوار، دار احیاء الترا العربی، ج 75، ص(167)   سخن نیک را از هر کسی، هر چند به آن عمل نکند، فرا گیرید. بحارالانوار، ج 75، ...

خطرناک ترین کمک 1_ دلسوزی از خطرناکترین کمک ها است . 2_ بعضی ها زندگی می کنند و بعضی ها وقت زندگی را می گیرند . 3_ ماهی خوشبخت است ، چون هیچ کس اشکش را نمی بیند. 4_ همه مردم گل را دوست دارند جز دروازه بان ها. 5_ فقط حرفهای استاد ریاضی ، حرف حساب بود ! 6_ میخ ادعا می کند که از من تو سری خورتر وجود ندارد. 7_ خودکار تا مغزش تمام نشده، سواد دارد. 8_ ساعتم وقتی می خوابد ...

ناخورده شکر نکن روزی بود، روزگاری بود روباه حیله گری بود که خیلی دلش می خواست کلاغی را که دور و بر او آشیانه کرده بود، بگیرد و بخورد. اما کلاغ هم کلاغ باهوشی بود و روباه مطمئن بود که به این سادگی دم به تله نمی دهد و اصلا به او نزدیک نمی شود. روباه، برای اینکه کلاغ را نوش جان کند، هزار تا نقشه کشید. آخر کار فکرش به اینجا رسید که خودش را به موش مردگی بزند. با خود ...

بهترین میوه شنوایی امام سجاد علیه السلام می فرماید: چنانچه شخصى بدگویی تو را كند، و سپس برگردد و پوزش طلبد، عذرخواهى و پوزش او را پذیرا باش. بحارالأنوار: ج 78، ص 141، ح 3 کسی که آنچه را خداوند بر او واجب ساخته عمل کند از بهترین مردمان است. جهاد النفس ح 237 بهترین مردم هر زمان کسانی هستند که منتظر ظهور حضرت مهدی (عج) هستند. بحارالانوار جلد 52 صفحه 122 نگـاه مهرآمیز ...

رحمت به دزد سرگردنه روزی بود، روزگاری بود. در آن روزگار، جز اسب و الاغ و شتر، وسیله ای برای سفر و رفتن از شهری به شهر دیگر وجود نداشت. راه ها پر از خطر بود. مردم گروه گروه و به صورت کاروان به سفر می رفتند تا بتوانند با دزدهایی که در پیچ و خم راه ها و گردنه های سرد و دشوار کمین کرده بودند، مقابله کنند. یک روز دو نفر که از کاروان جا مانده بودند، تصمیم گرفتند منتظر ...

حلّاج گرگ شده   روزی بود، روزگاری بود که لحاف و تشک آماده وجود نداشت. کسی که می خواست تشک و لحاف تهیه کند، مقداری پشم می خرید و چند متری هم پارچه، پشم و پارچه را به لحاف دوز می داد تا با آن ها برایش تشک و لحاف بدوزد. مشکل تشک و لحاف های پشمی این بود که باید سالی یک بار آن را به دست «حلاج» می سپردند. تشک و لحاف ها به مرور زمان نرمی و گرمی خود را از دست می ...

سخنانی از رسول نور پیامبر اکرم (ص) می فرماید: * بنده ای که مطیع پدر و مادر و پروردگار خویش باشد در درجه ی اعلای بهشت است. نهج الفصاحه (1994)   * هر چیزی راهی دارد و راه بهشت دانش است. نهج الفصاحه (2248)   * خطاها و لغزش هاى مسلمانان را جست و جو نکنید زیرا کسى که چنین عمل زشتى را انجام دهد خدا هم لغزش ها و خطاهایش را جست و جو مى کند و رسوایش مى سازد. (میزان الحکمه ...

چشم صاحبش اثر دیگری دارد یکی بود، یکی نبود. دو نفر بودند که با هم دوستانی خیلی صمیمی و مهربان بودند. یکی از این دو دوست، اسبی داشت و اسبش را هم خیلی دوست می داشت. یک روز کسی که اسب داشت، پیش دوست دیگرش آمد و گفت: «برایم کاری پیش آمده که مجبورم مدتی به سفر بروم دلم برای تو که بهترین دوستم هستی، خیلی تنگ می شود. اما مشکلی هم دارم که کسی جز تو نمی تواند آن را حل ...